تاریخچه مته برقی

به گزارش بازرگانی سلیمانی؛ تولد ابزارهای برقی جهان از محصولات مته برقی آغاز شد. در سال ۱۸۹۵، آلمان یک مته الکتریکی با جریان مستقیم در جهان توسعه داد. وزن این مته برقی ۱۴ کیلوگرم، پوسته آن از چدن ساخته شده بود و تنها سوراخ های ۴ میلی متری روی صفحه فولادی ایجاد می شد. سپس مته برق سه فاز (۵۰ هرتز) آمد، اما سرعت موتور نتوانست 3000r/min را بشکند.

در سال ۱۹۱۴، مته الکتریکی با موتور سری تک فاز ظاهر شد و سرعت موتور به بیش از 10000r/min رسید.

در سال ۱۹۲۷، مته الکتریکی IF با فرکانس منبع تغذیه ۱۵۰ ~ ۲۰۰ هرتز ظاهر شد. این نه تنها دارای مزایای سرعت بالای موتور سری تک فاز است، بلکه دارای مزایای ساختار ساده و قابلیت اطمینان موتور فرکانس برق سه فاز است. با این حال، استفاده از آن محدود است زیرا نیاز به استفاده از جریان الکتریکی برای منبع تغذیه دارد.

در دهه ۱۹۶۰ یک مته باتری بدون سیم برق وجود داشت که با باتری های نیکل کادمیوم تغذیه می شد. در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۷۰، این نوع مته برقی به دلیل قیمت پایین باتری و زمان شارژ کمتر، به طور گسترده در اروپا، ایالات متحده و ژاپن مورد استفاده قرار گرفت.

مته ابتدا از چدن ساخته می شد اما بعداً از آلیاژ آلومینیوم ساخته شد. در دهه ۱۹۶۰، پلاستیک های مهندسی ترموپلاستیک برای مته های الکتریکی اعمال شد و متوجه عایق دوگانه مته الکتریکی شد.

در دهه ۶۰ نیز مته کنترل سرعت الکترونیکی ظاهر شد. این نوع مته برقی با استفاده از تریستور و سایر اجزای مدار الکترونیکی، برای تعویض دکمه ضربه محکم و ناگهانی به عمق های مختلف برای تنظیم سرعت کوبیده می شود، به طوری که مته مورد استفاده را می توان با توجه به اجسام مختلف (مانند موارد مختلف) پردازش کرد. مواد، اندازه قطر حفاری، و غیره)، سرعت های مختلف را انتخاب کنید.

اصل کار مته الکتریکی این است که روتور موتور چرخشی الکترومغناطیسی یا موتور رفت و برگشتی الکترومغناطیسی با ظرفیت کم، عملیات برش میدان مغناطیسی را انجام می دهد، از طریق مکانیسم انتقال برای به حرکت درآوردن دستگاه عامل، چرخ دنده را برای افزایش قدرت مته انجام می دهد، به طوری که مته سطح جسم را خراش می دهد و باعث نفوذ بهتر جسم می شود.