پیچ و مهره
پنو ماتیک
هیدرولیک
بست فلزی
شعبه قم
به گزارش بازرگانی سلیمانی؛ پا قلب دوم انسان است و بدیهی است که محافظت از آن از کارهای ضروری است. ممکن است در کارهای روزمره نیازی به محافظت از پاهایتان نداشته باشید و استفاده از هر کفشی برای‌تان محتمل باشد. ولی در محیط‌های صنعتی و کارگاهی وجود خطراتی مثل ضربه، فشار، افتادن اجسام، لغزش، اجسام تیز، الکتریسیته، مواد شیمیایی و… پاها در معرض خطر قرار می‌گیرند و احتمال ضربه و آسیب به آن زیاد است.
برای کار در این محیط‌ها باید از کفش‌های ایمنی استفاده کنید تا از پاهایتان در برابر هر ضربه و آسیبی محافظت کنید. البته هر کفش ایمنی لزوما خوب نیست و باید استانداردهایی داشته باشد تا بتوان با خیال راحت از آن استفاده کرد و همچنین کمترین خستگی را احساس کرد. در ادامه این مقاله از ابزار مارکت به بررسی ویژگی‌های کفش ایمنی استاندارد می‌پردازیم تا از کفش مناسب و مقاومی استفاده کنید.
اهمیت استفاده از کفش ایمنی استاندارد
در محیط‌های کاری و صنعتی خطرات مختلفی وجود دارد که می‌تواند هر کدام آسیبی جدی به شما برساند. این خطرات شامل افتادن وسیله، برق‌گرفتگی، لغزیدن، گرم و سرمای زیاد، ریختن مایعات داغ و خورنده و… بوده که در محیط‌های صنعتی اتفاقی رایج است. کار کردن و راه رفتن در این شرایط و محیط‌ها نیازمند کفشی استاندارد و مقاوم است تا از بروز این آسیب‌ها جلوگیری کند. این کفش‌ها با ارگونومی خاصی طراحی می‌شوند تا خستگی را به حداقل برسانند و در برابر گرما و سرمای بیش از حد مقاوم باشند. از طرفی در زیره و رویه این کفش‌ها از فولاد و مواد مختلفی به کار می‌رود تا از سایش، لغزش، فشار، ضربه، مواد شیمیایی، مذاب و سایر اتفاقات مقاوم باشد و از این آسیب‌ها جلوگیری کند.
کفش ایمنی استاندارد چه ویژگی‌هایی دارد؟
کفش‌های ایمنی باید طبق استانداردهای مختلفی تولید شوند تا بتوان با خیال راحت از آن‌ها در محیط‌های صنعتی و کاری استفاده کرد. یکی از کامل‌ترین استانداردها برای تولید کفش ایمنی، استاندارد EN ISO 20345 است که بر اساس پارامترهای مختلفی از پا محافظت می‌کند.
در ادامه این بخش به اصلی‌ترین پارامترهای کفش ایمنی استاندارد و بررسی هر کدام پرداخته‌ایم:
طراحی و ارگونومی
هر کفش ایمنی در کنار محافظت از پاها، باید راحت هم باشد تا در کارهای طولانی مدت باعث بروز خستگی یا مشکلات برای پا نشود. این کفش‌های باید به طوری طراحی شوند تا خستگی را به حداقل برسانند و از دردهای کمر، زانو و پا جلوگیری کند.
علاوه بر این، بهداشت پا نیز مهم است و کفش باید طوری طراحی شود تا بهداشتی و آنتی باکتریال باشد. پا در این کفش‌ها باید قابلیت تنفس داشته باشد و تعریق را به حداقل برساند، زیرا باکتری‌ها در محیط‌های مرطوب رشد می‌کنند.
سرپنجه
از دیگر ویژگی های کفش ایمنی استاندارد ، سرپنجه آن است. سرپنجه کفش‌های ایمنی باید از متریالی ساخته شود تا انگشتان در برابر ضربه و افتادن اجسام بر روی آن جلوگیری کند. متریال استفاده شده در سرپنجه‌ها به شرح زیر می‌باشند:
-سرپنجه فولادی: سرپنجه فولادی یکی از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین نوع سرپنجه‌های موجود در بازار است. این نوع سرپنجه در برابر افتادن اجسام تا وزن ۲۰ کیلوگرم یا ضربات با انرژی ۲۰۰ ژول مقاوم است. سرپنجه‌های فولادی در برابر ضربات و فشارهای وارده از انگشتان محافظت می‌کند ولی مشکل‌شان وزن بالا و رسانایی برق است.
-سرپنجه کامپوزیتی: همانطور که اشاره شد، سرپنجه‌های فولادی وزن بالایی دارند که ممکن است منجر به خستگی شود. سرپنجه‌های کامپوزیتی با وزن سبک‌شان این مشکل را به طور کامل حل کرده‌اند و خستگی را به حداقل می‌رسانند. این سرپنجه‌ها از مواد مختلفی مانند پلاستیک، فیبر کربن، فایبر گلاس یا کولار ساخته می‌شوند که هر کدام خواص و ترکیبات شیمیایی متفاوتی دارند. سرپنجه‌های کامپوزیتی مقدار تحمل وزن کمتری نسبت به سرپنجه‌های فولادی ولی عایق برق هستند.
-سرپنجه آلیاژی: یکی از جدیدترین نوع سرپنجه‌ها، سرپنجه‌های آلیاژی هستند. سرپنجه‌های آلیاژی از تیتانیوم یا آلومینیوم یا ترکیبی از این دو ساخته می‌شوند که به همین دلیل وزن سبکی دارند. این نوع سرپنجه استحکام مناسبی دارند و دارای خاصیت مغناطیسی و آهنربایی هستند.
رویه
از دیگر پارامترهای مهم کفش‌های ایمنی، رویه به کار رفته در آن است. رویه بکار رفته در کفش‌های ایمنی باید از نفوذ مایعات جلوگیری کند و در عین حال امکان تنفس و رد و بدل شدن هوا را بدهد. این رویه‌ها معمولا ضد ضربه، سایش و رطوبت هستند و در برابر مایعات خورنده نیز مقاوم هستند. رویه‌های از جنس‌های مختلفی ساخته می‌شوند که در ادامه هر کدام را توضیح داده‌ایم:
-چرم مصنوعی: چرم‌های مصنوعی معمولا ارزان‌تر و سبک‌تر از چرم‌های طبیعی هستند و مقاومت خوبی در برابر نفوذ آب و مایعات و رطوبت را دارند. رویه‌های چرم مصنوعی با وجود استحکام و مقاومت خوب‌شان، گردش هوا مناسبی ندارند که منجر به تعریق پا می‌شود.
-چرم طبیعی: چرم طبیعی از جمله بهترین جنس برای رویه کفش ایمنی بوده که قیمت بیشتری نسبت به باقی جنس‌ها دارند. کفش‌های با رویه چرم طبیعی مقاومت بسیار خوبی در برابر نفوذ مایعات و رطوبت و سایش و ضربه را دارند. علاوه بر این، پا در این جنس رویه می‌تواند تنفس کند تا کمترین تعریق را در کارهای طولانی داشته باشد.
-پلاستیک: از دیگر متریال به کار رفته برای ساخت رویه کفش‌های ایمنی می‌توان به پلاستیک اشاره کرد که استفاده‌های زیادی دارند. رویه‌های پلاستیکی برای محیط‌های شیمیایی بسیار مناسب هستند و مقاومت خوبی در برابر مواد خورنده دارند. رویه‌های پلاستیکی در برابر ضربه و آب نیز مقاوم هستند.
زیره
کف و زیره از دیگر بخش‌های مهم کفش‌های ایمنی است. زیره کفش‌های ایمنی باید از طوری ساخته شوند تا بتوانند در برابر رطوبت، اجسام تیز، مواد شیمیایی، الکتریسیته و… مقاوم باشند تا با خیال راحت در محیط‌های صنعتی قدم بزنید. علاوه بر این، این زیره‌ها باید از لغزش جلوگیری کنند تا حین راه رفتن بر روی روغن یا سرامیک لیز نخورید.
زیره کفش‌ها معمولا از جنس چرم، ترموپلاستیک، پلی یورتان، پلاستیک، لاتکس، پلی یورتان، پلی استر، پلی اتر و… ساخته می‌شوند.
کاربری
کفش‌های ایمنی هر کدام لزوما برای هر صنعتی مناسب نیستند. برای مثال کفش ایمنی صنعت جوشکاری با صنعت ساخت و ساز متفاوت است و هر کدام ویژگی و ساختار خودشان را دارند. در ادامه این بخش به ویژگی‌های مورد نیاز کفش‌های ایمنی برای هر صنعتی را پرداخته‌ایم:
ساخت و ساز: کفش‌های مناسب برای صنایع ساخت و ساز در وهله اول باید سرپنجه فولادی داشته باشند تا در برابر افتادن اجسام سنگین از انگشتان محافظت کنند. زیره این کفش‌ها باید ضد سوراخ شدن باشند تا میخ و اجسام برنده روی زمین به داخل کفش نفوذ نکند. علاوه بر این، پیشنهاد می‌شود کفش‌های ایمنی ساخت و سازساق داشته باشند تا از پیچ خوردن مچ پا در برابر لغزش و افتادن جلوگیری کنند. اگر در محیط خیس یا مرطوب کار می‌کنید، پیشنهاد می‌شود از کفش‌های ایمنی ضد آب استفاده کنید.
جوشکاری: حین جوشکاری قطعا با اجسام سنگین، مذاب، الکتریسیته و… مواجه می‌شوید که هر کدام نیاز به کفش ایمنی مناسبی دارد. کفش ایمنی باید سرپنجه فولادی داشته باشد و دارای رویه چرمی باشد تا در برابر مذاب و حرارت بالا آسیبی نبیند. فرایندهای جوشکاری با جریان‌های قوی برق سر و کار دارند، در نتیجه کفش‌های ایمنی باید ضد برق و الکتریسیته باشند تا جریان برق به بدن نرسد.
صنعت تولید: صنایع تولیدی نیاز به کفش‌های سرپنجه فولادی دارند تا در برابر ماشین‌کاری‌های سنگین و افتادن اجسام از پاهایتان محافظت کند. زیره این کفش‌ها باید ضد الکتریسیته و لغزش نیز باشند.
عوارض استفاده از کفش‌های ایمنی نامناسب
استفاده از کفش‌های ایمنی نامناسب می‌تواند عواقب جدی برای پاهای شما داشته باشد. برخی از عوارض استفاده از کفش‌های ایمنی نامناسب عبارتند از:
-آسیب‌های پا: کفش‌های ایمنی نامناسب می‌توانند باعث آسیب‌های مختلف به پاها مانند شکستگی، پیچ خوردگی، کبودی، درد، برق‌گرفتگی، سوختگی، سر خوردن و… شوند.
-خستگی و درد پا: کفش‌های نامناسب می‌توانند باعث خستگی و درد پاها شوند، که می‌تواند بر عملکرد و بهره‌وری کارمندان تأثیر منفی بگذارد.
-افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های پا: کفش‌های نامناسب می‌توانند باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های پا مانند آرتروز، پینه و میخچه شوند. علاوه بر این، باکتری‌ها در محیط‌های مرطوب رشد بیشتری دارند در نتیجه استفاده از کفش‌های نامناسب تعریق پا را افزایش می‌دهد و برای بهداشت پا خطرناک است.
